Ζούμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της συνεχούς
διάδοσης του ίντερνετ. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνδέονται με
το διαδίκτυο καθημερινά, είτε για τη διασκέδαση τους, είτε για επαγγελματικούς
λόγους. Οι κοινωνικές ανακατατάξεις που προκαλούνται από την υπερανάπτυξη του
ψηφιακού κόσμου είναι ραγδαίες και ευρύτατες. Η εργασία και η απασχόληση
υφίστανται τραυματικό σοκ, με την αλλοίωση των συνθηκών εργασίας και την
απώλεια πολλών θέσεων εργασίας. Ο πολιτισμός αλλάζει. Επομένως και το σχολικό
περιβάλλον δε μπορεί να μένει προσκολλημένο στο παραδοσιακό τρόπο μάθησης και
διδασκαλίας. Ιδιαίτερα στην εποχή που ζούμε επιβάλλεται να αλλάξει και από ένα
γνωσιοκεντρικό και δασκαλοκεντρικό περιβάλλον να μετατραπεί σ’ένα σύγχρονο,
μαθητοκεντρικό και ερευνητικό κέντρο.
Η ανάπτυξη των ΤΠΕ[1] και η επιρροή που ασκούν στο τομέα της εκπαίδευσης
είναι ένα ζήτημα που απασχολεί έντονα τη εκπαιδευτική κοινότητα. Στην πατρίδα μας
μπορεί να άργησε αλλά σήμερα υπάρχει καταιγισμός για την εισαγωγή των νέων
τεχνολογιών στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας. Γιατί όμως είναι τόσο
απαραίτητη η τεχνολογία στην εκπαίδευση; Αυτό θα προσπαθήσω να αναλύσω
παρακάτω.
Η μεγαλύτερη ίσως ωφέλεια που μπορούμε να περιμένουμε από τη χρήση
Η/Υ είναι ότι η μάθηση μπορεί να αντιμετωπίζεται όλο και περισσότερο από τα
παιδιά σαν μια διαδικασία ευχάριστη και ενδιαφέρουσα καθεαυτή και όχι για
κάποια μελλοντική χρησιμότητα. Επίσης, με τη χρήση του Η/Υ και κατ’επέκταση του
διαδικτύου οι μαθητές έρχονται σε επαφή με παιδιά από χώρες του εξωτερικού, ανταλλάσσουν
γνώμες κ απόψεις, γνωρίζουν καινούριους πολιτισμούς και κουλτούρες,
συνεργάζονται μεταξύ τους, επικοινωνούν και αναπτύσσουν γόνιμο διάλογο.
Επιπλέον, ο Η/Υ είναι απαραίτητος για την
οργάνωση, ταξινόμηση και αρχειοθέτηση της γνώσης. Οι μαθητές και οι
εκπαιδευτικοί δε χρειάζεται πλέον να κουβαλούν ολόκληρους τόμους μαζί τους. Το
εκπαιδευτικό υλικό είναι εγκατεστημένο στο μηχάνημα και είναι άμεσα προσβάσιμο από
τους μαθητές. Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Η/Υ μπορεί να γίνει ο καθρέφτης
του τρόπου με τον οποίο σκεφτόμαστε. Έτσι έχει τη δυνατότητα ο μαθητής να
βλέπει τη σκέψη του αποτυπωμένη στο πρόγραμμα και τη μέθοδο που ο ίδιος οργάνωσε.
Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να τη διευρύνει ευκολότερα και να τη βελτιώσει. Ο μαθητής
δηλαδή είναι δάσκαλος του εαυτού του.
Εδώ λοιπόν παραθέσαμε ένα δείγμα από τα
θετικά που μπορεί να επιφέρει η χρήση των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση
και επομένως την καθιστουν αναγκαία στο σχολικο περιβαλλον χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η χρήση των ΤΠΕ δε μπορεί να έχει και αρνητικά
αποτελέσματα. Και φυσικά υπάρχουν πολλά αρνητικά τα οποία όμως μπορούν να
αντισταθμιστούν με τη καλή και προσεγμένη χρήση του Η/Υ και του παγκόσμιου
ιστού, κατι που θα γίνει με τη βοήθεια του δασκάλου.
[1] Με τον
όρο Τεχνολογίες της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών αναφερόμαστε συνολικά σε όλες
τις ψηφιακές τεχνολογίες που με κεντρικά στοιχεία τους υπολογιστές και τα
δίκτυα υπολογιστών, επιτρέπουν την κωδικοποίηση, επεξεργασία αποθήκευση,
αναζήτηση και μετάδοση της πληροφορίας σε ψηφιακή μορφή. Κωνσταντίνος Ραμπίδης,
«Νέες τεχνολογίες πληροφορίας και τεχνολογιών», Διαθέσιμο 06/05/2012, http://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&frm=1&source=web&cd=2&sqi=2&ved=0CDMQFjAB&url=http%3A%2F%2Fdide.kil.sch.gr%2Fdraseis%2Fepimorfosi2006%2Fnewfearsornewchallenges.doc&ei=kva_UIiEOcnD0QXTkYGoCA&usg=AFQjCNEaQTiutwlGbFs_04WUVNV4iSPSoQ&sig2=4dxWayPQwvEXDJRRaYegfA
